Bomen planten, broedende eend en blaffende honden
Ja het Leekerbos ingeklemd tussen de A7 en de Stijgbeugel ziet er nu niet zo groen, maar dat wil niet zeggen dat er geen leven is.
Van leven getuigt de torenvalk die zijn domicilie heeft gekozen op de nestkast op een hoge paal. Kennelijk alvast gereserveerd voor die verrekte kauwtjes de nestkast kraken en gelijk heeft hij!
De torenvalk weet dat, om te beginnen, er veel muizen zij. Die houden zich schuil in het hoge gras en de hoog opschietende wilgen en populieren. En natuurlijk een minder attent vogeltje is, voor hij/zij het weet, het haasje.
Ook woensdagmorgen 19 januari waren de vrijwilligers weer present, omdat Hans T. aan had gegeven dat er weer bomen geplant moesten worden. Daarvoor steken de bewoners van de Stijgbeugel graag de handen voor uit de mouwen en de spade in de grond.
Deze dag werd ondermeer een walnoot en een lindeboom geplant, maar in de afgelopen maanden waren de mannen al in de weer geweest, om ondermeer verschillende fruitbomen, eiken, elzen, berken en andere bomen te planten. Die zullen in de toekomst zorgen dat dit wandelgebied een echt bos wordt.
Maar niet alleen werden er bomen geplant, ook andere zaken verdienen aandacht. Zoals het onderhoud van de insectenlinten. Het Leekerbospad van een laag houtsnippers voorzien.
Het bruggetje, erg glad vanwege de combinatie van algen en nattigheid is nu belegd met kippengaas, om ongelukken te voorkomen.
Bordjes met de uitnodiging honden in het gebied aan de lijn te houden, niet alleen vanwege de schapen die in aangrenzende weide lopen. Ook is de kans groot dat grondbroeders als eenden komend voorjaar ergens tussen bosschages of in het hoge gras nestelen. Ook niet leuk als deze tijdens het broeden gestoord worden. Of, over het haasje zijn gesproken! Uw spelende rakker vindt een hazenleger met jonge haasjes, wat dan?
Zo worden voorbereidingen getroffen voor het komend voorjaar en men kan niet wachten tot alles weer groen is en de insectenlinten weer bedekt zijn met een kleurig bloementapijt.
Uitnodigend om dit paradijsje in groei eens te bezoeken, of wellicht aan te sluiten bij de vrijwilligers die het Leekerbos onderhouden.
Anton Greefkes
